Jean Alesi podczas Grand Prix Monako 1992 w Ferrari F92A | |||
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | |||
Dane techniczne | |||
Nadwozie |
monocoque z włókna węglowego o strukturze plastra miodu i kompozytów | ||
Zawieszenie przednie |
popychacze aktywujące drążki skrętne poruszane przez podwójne wahacze | ||
Zawieszenie tylne |
popychacze aktywujące drążki skrętne poruszane przez podwójne wahacze | ||
Silnik | |||
Skrzynia biegów |
Ferrari, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny (F92A) | ||
Paliwo | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy |
27. Jean Alesi | ||
Używany | |||
Wyścigi |
16 | ||
Wygrane |
0 | ||
Pole position |
0 | ||
Najszybsze okrążenie |
0 | ||
|
Ferrari F92A, znany także jako Ferrari 644[1] – samochód Formuły 1 zaprojektowany przez Jeana-Claude’a Migeota i Steve’a Nicholsa dla zespołu Scuderia Ferrari. Model F92A wziął udział w sezonie 1992, a jego kierowcami byli Jean Alesi, Ivan Capelli oraz zastępujący Capellego pod koniec sezonu Nicola Larini. Po jedenastu wyścigach sezonu wprowadzono zmodyfikowaną wersję samochodu, oznaczoną symbolem F92AT. Model zawierał innowacyjny projekt podwójnej podłogi, który się nie sprawdził. Samochód okazał się niekonkurencyjny, a jego kierowcy zdobyli łącznie 21 punktów i dwa miejsca na podium. Po sezonie do zespołu w charakterze szefa ds. projektu przyszedł George Ryton, a drugim kierowcą zespołu został Gerhard Berger.