Filip II Habsburg

Filip II Habsburg

"
Król Neapolu i Sycylii
Okres	od 25 lipca 1554 do 13 września 1598
Poprzednik	Karol I Habsburg
Następca	Filip III Habsburg
Król Anglii i Irlandii
Okres	od 21 lipca 1554 do 17 listopada 1558
Iure uxoris	Maria I Tudor
Król Hiszpanii
Okres	od 16 stycznia 1556 do 13 września 1598
Poprzednik	Karol I Habsburg
Następca	Filip III Habsburg
Król Portugalii (jako Filip I)
Okres	od 17 kwietnia 1581 do 13 września 1598
Poprzednik	Antoni de Crato
Następca	Filip II
Dane biograficzne
Dynastia	Habsburgowie
Data i miejsce urodzenia	21 maja 1527 Valladolid
Data i miejsce śmierci	13 września 1598 Eskurial
Ojciec	Karol V Habsburg
Matka	Izabela Portugalska
Żona	Maria Manuela Portugalska Maria I Tudor Elżbieta de Valois Anna Habsburg
Dzieci	Don Carlos, książę Asturii Izabela Klara Eugenia Habsburg Katarzyna Michalina Habsburżanka Ferdynand Habsburg, książę Asturii Diego Feliks Habsburg Filip III Habsburg
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Filip II (ur. 21 maja 1527 w Valladolid, zm. 13 września 1598 w Eskurialu) – król Neapolu i Sycylii w latach 1554–1598, władca Niderlandów w latach 1555–1598, król Hiszpanii w latach 1556–1598 i Portugalii w latach 1580–1598 jako Filip I, z dynastii Habsburgów. Syn Karola V Habsburga oraz Izabelli Aviz (córki króla Portugalii Manuela I Szczęśliwego). Ojciec króla Hiszpanii i Portugalii, Filipa III. W historiografii hiszpańskiej jest, obok swojego ojca, zaliczany do tak zwanych Habsburgów większych (mayores), w odróżnieniu od swoich potomków, Habsburgów mniejszych (menores). Rozbudował odziedziczone po ojcu, pierwsze w dziejach supermocarstwo o zasięgu globalnym. Obejmowało ono dużą część Europy, a dzięki opanowaniu Portugalii, również niemal wszystkie europejskie kolonie: znaczne obszary obydwu Ameryk, forty nadbrzeżne Afryki i Indii oraz Filipiny (nazwane tak na jego cześć). Wtedy właśnie ukuto wyrażenie o imperium, w którym słońce nigdy nie zachodzi (przypisywane jest ono ojcu Filipa, Karolowi V); również w sferze kultury panowanie Filipa II uchodzi za złoty wiek Hiszpanii. Z rządami Filipa związane są też pierwsze poważne klęski zwiastujące zmierzch imperium hiszpańskiego za jego następców: bunt w Niderlandach, który przerodził się w osiemdziesięcioletnią wojnę i zakończył utratą ich północnej części, oraz klęska Wielkiej Armady w walce z Anglią.