Filostrato – poemat Giovanniego Boccaccia[1]. Poemat opowiada o miłości Troilusa, młodszego syna króla Priama, do Criseidy, córki kapłana Kalchasa. Został napisany, jako jeden z pierwszych poematów epickich w literaturze włoskiej[2], oktawą (wł. ottava rima), czyli strofą ośmiowersową układaną jedenastozgłoskowcem (wł. endecasillabo), rymowaną abababcc[3], która czasy największej świetności przeżywała w XVI wieku pod piórami Ludovica Ariosta i Torquata Tassa[4][5].
- Alcun di Giove sogliono il favore
- ne’ lor principii pietosi invocare,
- altri d’Apollo chiamano il valore;
- io di Parnaso le Muse pregare
- solea ne’ miei bisogni, ma Amore
- novellamente m’ha fatto mutare
- il mio costume antico e usitato,
- po’ fui di te, madonna, innamorato.
Filostrato stał się podstawą poematu Geoffreya Chaucera Troilus i Criseyda, znanego w Polsce z przekładu Macieja Słomczyńskiego[6].