Doświadczenia (eksperymenty) czasem przeczą uznanym wcześniej modelom, zwanym paradygmatami, przez co fizyka – tak jak inne nauki empiryczne – jest dziedziną ewoluującą, samopoprawiającą się (autokorekcyjną).
Z fizyką wiąże się cała reszta przyrodoznawstwa:
astronomia – bywa zaliczana do działów fizyki i definiowana jako astrofizyka obserwacyjna; instytucje astronomiczne wiążą się z tymi fizycznymi, np. studia w tym kierunku są prowadzone na wydziałach fizyki lub na wspólnych wydziałach fizyki i astronomii, a Nagroda Nobla w dziedzinie fizyki jest przyznawana także astronomom. Z drugiej strony astronomia ma też swoje autonomiczne instytucje jak Międzynarodowa Unia Astronomiczna (ang. IAU) łącząca samodzielne towarzystwa naukowe jej poświęcone; jest też nauką starszą – uprawianą już w prehistorii, podczas gdy ściśle rozumiana, ilościowa fizyka powstała w starożytnej Grecji;
nauki o życiu – ich przedmiot, czyli życie, bywa definiowane w języku fizyki, jako proces lokalnego spadku entropii; ponadto różne formy życia są badane pod kątem fizycznym, a fizyka biopolimerów dzięki odkryciu ich budowy – np. podwójnej helisy DNA – umożliwiła odkrycie ich funkcji.
Granice między fizyką a innymi naukami i filozofią bywają płynne. Przykładowo nie ma konsensusu, czy do ściśle rozumianej fizyki zaliczać pewne spekulacje niemożliwe do falsyfikacji, pojawiające się na przykład w: