Fjalar – imię kilku postaci w mitologii nordyckiej, oznaczające „oszusta” lub „ukrywającego”[1].
Pierwszym był piękny czerwony kogut, który swoim pianiem miał obwieścić olbrzymom początek Ragnaröku[2], gdy Eggthér zagra na swojej harfie[3].
Z kolei poemat Hárbarðsljóð (wchodzący w skład Eddy starszej) wspomina Fjalara w rozmowie Odyna z Thorem, odnosząc się najprawdopodobniej do olbrzyma Skrymira; w tym wypadku może to być nie imię, a określenie odnoszące się do zdolności Skrymira do zmieniania kształtów[3].
Kolejną, najważniejszą z postaci o tym imieniu, był karzeł, brat Galara. Razem z bratem zabili Kvasera, a z jego krwi stworzyli miód poezji[2][3]. Fjalara wymienia Völuspá w swoim katalogu karłów[3]. Poemat Hávamál mówi o Fjalarze Mądrym, którego piwem upija się narrator (prawdopodobnie Odyn). Może to być odniesienie do miodu poezji, i w takim wypadku ten Fjalar byłby tożsamy z karłem, wytwórcą miodu[3].