Florian z Korytnicy herbu Jelita (ur. w II połowie XIV wieku, zm. nie wcześniej r. 1430) – średniowieczny rycerz oraz możnowładca polski, starosta generalny ruski w latach 1407-1411[1], podczaszy sandomierski, kasztelan wiślicki.
Brał udział w bitwie pod Grunwaldem, dowodząc 48. chorągwią. Był sygnatariuszem pokoju mełneńskiego 1422 roku[2]. W 1430 podpisał przywilej jedlnieński. W 1413 r. wystawił w Korytnicy drewniany kościół parafialny[3] pw. św. Jana Chrzciciela.
W krakowskich księgach sądowych z lat 1389–99 zapisany jest spór Floriana z Korytnicy z krakowską mieszczką Katarzyną o 13 grzywien.[potrzebny przypis]
- ↑ Urzędnicy województwa ruskiego XIV-XVIII wieku. (Ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka). Spisy. Oprac. Kazimierz Przyboś. 1987, s. 149.
- ↑ Maciej Dogiel, Codex Diplomaticus Regni Poloniae Et Magni Ducatus Litvaniae : In Quo Pacta, Foedera, Tractatus Pacis, Mutuae Amicitiae, Subsidiorum, Induciarum, Commerciorum Nec Non Conventiones [...] Aliaque Omnis Generis Publico Nomine Actorum, Et Gestorum Monumenta. T. 4, In Quo Totius Prussiae Res Continentur, Wilno 1764, s. 114.
- ↑ Bronisław Włodarski, Florian z Korytnicy, s. 40.