![]() Forti FG03 na rysunku | |||
Kategoria | |||
---|---|---|---|
Konstruktor | |||
Projektant | |||
Dane techniczne | |||
Nadwozie |
monocoque z włókien węglowych i kompozytów o strukturze plastra miodu | ||
Zawieszenie przednie |
popychacze, podwójne wahacze nierównej długości | ||
Zawieszenie tylne |
popychacze, podwójne wahacze nierównej długości | ||
Silnik | |||
Skrzynia biegów |
Hewland, półautomatyczna, 6 biegów + wsteczny | ||
Paliwo | |||
Opony | |||
Historia | |||
Debiut | |||
Kierowcy |
22. Luca Badoer | ||
Używany | |||
Wyścigi |
4 | ||
Wygrane |
0 | ||
Pole position |
0 | ||
Najszybsze okrążenie |
0 | ||
|
Forti FG03 – samochód Formuły 1, zaprojektowany przez Riccardo de Marco, Chrisa Radage'a i George'a Rytona dla zespołu Forti. Model ten uczestniczył ten w części sezonu 1996. Jego kierowcami byli Luca Badoer i Andrea Montermini.
Samochód był następcą powolnej wersji "B" modelu FG01, którego zespół używał w sezonie 1995 i na początku sezonu 1996. FG03, który zadebiutował na Imoli, był znaczącym krokiem naprzód w stosunku do poprzednika, mając zwiększony docisk aerodynamiczny i większą czułość w prowadzeniu. Samochód był jednak awaryjny (ukończył wyścig raz), a z powodu reguły 107% jego kierowcy nie zakwalifikowali się czterokrotnie. FG03 był samochodem wprowadzonym zbyt późno. Po Grand Prix Niemiec zespół Forti został rozwiązany.
Obecnie model FG03 jest używany w Northamptonshire do eksperymentów związanych z Formułą 1[1].