Wykres przykładowej funkcji homograficznej: y = 1/x. Dla każdego niezerowego x liczba y przedstawia jego odwrotność.
Funkcja homograficzna, homografia[1] – różnie definiowany typ funkcji wymiernej:
![{\displaystyle f(z)={\frac {az+b}{cz+d}},}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/65b169f39621c83efc4843b57e402cc990bbff08)
- gdzie współczynniki
spełniają warunek
[2][3];
- w sensie wąskim są to ilorazy funkcji liniowych niebędące funkcjami liniowymi – zdarza się dodatkowy warunek
[4][5][6].
Powyższy wzór jest znany jako postać ogólna homografii, a oprócz niej istnieje także postać kanoniczna[6]:
![{\displaystyle f(z)={\frac {r}{z-p}}+q,\ r\neq 0.}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/8143d4fc6de7f74418f9871148d8df3f1111801e)
Dziedziną homografii może być podzbiór:
- liczb rzeczywistych[6]:
![{\displaystyle f:\mathbb {R} \backslash \{-{\frac {d}{c}}\}\to \mathbb {R} ,\ a,b,c,d\in \mathbb {R} ;}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/4c99922276d3e218bde9861f77209328a9ee3c54)
- liczb zespolonych[1]:
![{\displaystyle f:\mathbb {C} \backslash \{-{\frac {d}{c}}\}\to \mathbb {C} ,\ a,b,c,d\in \mathbb {C} ;}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/8af7d00ee3e5ca20c923e2585408979a039a3e8e)
- dowolnego ciała
gdzie
gdzie ![{\displaystyle a,b,c,d\in K.}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/520e6f6806039b4bcdf7d24f5d284156f9d481ed)
Dla ustalonej dziedziny zbiór wszystkich homografii rozumiany szeroko tworzy grupę przekształceń[1]. W dziedzinie zespolonej homografie należą do przekształceń konforemnych[1].
Funkcji tego typu używa się m.in. w kartografii i fizyce, np. mechanice płynów[1].
- ↑ a b c d e funkcja homograficzna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-03-11] .
- ↑ Uniwersalna Encyklopedia PWN, Wydawnictwo Naukowe PWN SA, wydanie elektroniczne 2008, wersja 1.
- ↑ Słownik encyklopedyczny – matematyka. Wrocław: Wydawnictwo Europa, 1998, s. 69. ISBN 83-85336-06-0.
- ↑ Witold Pogorzelski: Analiza matematyczna. T. I. Warszawa: PWN, 1953, s. 55.
- ↑ I.N. Bronsztejn, K.A. Siemiendiajew: Matematyka. Poradnik encyklopedyczny. Warszawa: PWN, 1976. Brak numerów stron w książce
- ↑ a b c
Gabriela Pendyk, Postać kanoniczna funkcji homograficznej, Zintegrowana Platforma Edukacyjna, zpe.gov.pl [dostęp 2023-12-16].