![]() Ściana południowo-zachodnia | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
8068 lub 8080 m n.p.m. |
Wybitność |
2155 m |
Pierwsze wejście |
5 lipca 1958 |
• zimowe |
9 marca 2012 |
Położenie na mapie Wyżyny Tybetańskiej ![]() | |
Położenie na mapie Azji ![]() | |
![]() |
Gaszerbrum I, Hidden Peak lub K5 – ośmiotysięcznik, jest najwyższym z grupy siedmiu Gaszerbrumów, gór leżących w paśmie Karakorum. Według różnych źródeł jego wysokość wynosi 8068[1] lub 8080[2][3] m n.p.m.. Jest drugim (po K2) co do wysokości szczytem Karakorum. W pierwszej klasyfikacji Karakorum określany był jako K5. Z wierzchołka odchodzi kilka grani, z których do najważniejszych wspinaczkowo należą grań północna, biegnąca ku Przełęczy Gaszerbrum i dalej skręcająca na zachód w kierunku Gaszerbruma II, oraz grań południowo-wschodnia, ku Urdok Peak (7300 m n.p.m.). Przez szczyt przebiega główna grań Karakorum, dzieląc masyw na dwie flanki: północno-wschodnią i południowo-zachodnią. Strona północno-wschodnia jest słabo poznana ze względu na trudny dostęp. Wysokość względna góry wynosi około 3 kilometrów.
Szczyt po raz pierwszy został zmierzony przez Martina Conwaya w 1892. Conway podchodził od strony lodowca Baltoro w drodze na zachodnią grań Golden Throne (Baltoro Kangri) i górę zasłaniały mu granie Gaszerbrumów V i VI, nadał mu więc nazwę ang. Hidden Peak (Ukryty Szczyt). Nazwa ta używana jest na Zachodzie i czasem spotyka się ją również w literaturze. Zgodnie jednak z przyjętą zasadą używa się określenia lokalnego, które pochodzi od słów rgasha brum, co w języku balti oznacza „Piękną Górę” lub „Świecącą Ścianę”. Nazwa ta wzięła się od trzykilometrowej ściany Gaszerbruma IV, jednego ze szczytów tworzących grupę Gaszerbrumów.
Zanim jednak Conway nadał mu nazwę, jej „właściwa” wersja, Gusher-Brum, pojawiła się w sierpniu 1888 w „Alpine Journal”. Powołując się na autorytet kapitana Godwin Austena, gazeta przetłumaczyła ją jako ang. Sunset Peak (Wierzchołek Zachodzącego Słońca).