Getto radomskie

Getto w Radomiu

Typ	getto żydowskie
Odpowiedzialny	III Rzesza
Rozpoczęcie działalności	wiosna 1941
Zakończenie działalności	lato 1944
Terytorium	Polska pod okupacją III Rzeszy[a]
Miejsce	Radom
Liczba więźniów	32–33 tys.
Narodowość więźniów	Żydzi
Położenie na mapie Radomia Getto w Radomiu
Położenie na mapie Rzeszy Niemieckiej Getto w Radomiu
51°24′06,3547″N 21°08′45,4964″E/51,401765 21,145971
Multimedia w Wikimedia Commons

Getto radomskie – dwie zamknięte dzielnice żydowskie w Radomiu, powołane przez niemieckiego okupanta podczas II wojny światowej w celu koncentracji, eksploatacji i eksterminacji żydowskich mieszkańców miasta. Jedno z największych, obok kieleckiego i częstochowskiego, gett w dystrykcie radomskim. W różnym rozmiarze i charakterze funkcjonowało od wiosny 1941 do lata 1944. Z powodu chorób, głodu i niemieckiej przemocy zmarło w nim kilka tysięcy osób. Prawie 30 tys. Żydów z Radomia i innych miejscowości osadzonych w getcie zginęło w Treblince. Wojnę przeżyło kilkuset radomskich Żydów, lecz większość z nich opuściła później miasto.