Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
![]() Ghaty Zachodnie w Matheranie koło Bombaju | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
przyrodniczy |
Spełniane kryterium |
IX, X |
Numer ref. | |
Region[b] |
Azja i Pacyfik |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
2012 |
Położenie na mapie Indii ![]() | |
![]() | |
Ghaty Zachodnie (hindi Paścim Ghāṭ, ang. Western Ghats[1]) – krawędziowe, pokryte zielenią pasmo górskie w Azji Południowej, w południowo-zachodnich Indiach o powierzchni całkowitej 160 000 km². W 2012 roku zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Ghaty rozciągają się na długości 1700–1800 km wzdłuż zachodniego brzegu Półwyspu Indyjskiego – stanowiąc tym samym główny dział wodny subkontynentu. W przekroju poprzecznym są asymetryczne; od strony Dekanu ich stoki są łagodne, natomiast na zachodzie opadają stromą krawędzią w stronę Morza Arabskiego. Ich szczyty zatrzymują objuczone wodą chmury monsunowe. Średnia wysokość 1800 m n.p.m. Najwyższym szczytem jest Anai Mudi (2695 m n.p.m.). W Ghatach Zachodnich swoje źródła mają największe rzeki przepływające przez Dekan w kierunku wschodnim: Godawari, Kryszna i Kaweri.