Data i miejsce urodzenia |
styczeń 1548 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 lutego 1600 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
1566 |
Prezbiterat |
1572 |
Utrata stanu duchownego |
1579 |
Giordano Bruno (właśc. Philippo Bruno, ur. w styczniu 1548 w Noli, zm. 17 lutego 1600 w Rzymie[1]) – włoski filozof, teolog, poeta i przejściowo duchowny katolicki z zakonu dominikanów (1565/6–1579); renesansowy humanista, filozof hermetyczny.
Bruno jest znany ze swoich spekulacji dotyczących astronomii – w tym kosmologii – które opierały się na heliocentrycznej teorii Kopernika i na zasadzie kopernikańskiej. Podejrzewał istnienie egzoplanet – gwiazdy miałyby być ciałami niebieskimi takimi jak Słońce, otoczonymi przez swoje własne planety. Twierdził również, że Wszechświat jest nieskończony. Jego hipotezy wyprzedzały ówczesne czasy i zapowiadały nowożytną naukę[2].
Jego poglądy religijne były bliskie panteizmowi. Został skazany przez Kościół katolicki pod zarzutem herezji na karę śmierci[3] i spalony na stosie na Campo de’ Fiori, gdzie później postawiono mu pomnik[4]; przez kulturę masową uważany za męczennika nauki[5][6][7]. Jego zuchwałe i pogardliwe drwiny z dogmatów dały mu niezrównany rekord ekskomunik: oprócz katolickiej także kalwińską i luterańską[8].