Glikoliza, szlak Embdena-Meyerhofa-Parnasa – ciąg reakcji biochemicznych, podczas których jedna cząsteczka glukozy zostaje przekształcona w dwie cząsteczki pirogronianu.
Glikoliza jest ewolucyjnie starym szlakiem metabolicznym, szeroko rozpowszechnionym wśród organizmów żywych należących do wszystkich trzech domen[1][2]. U eukariotów i wielu prokariotów; przebiega w cytoplazmie podstawowej[3] oraz w plastydach obecnych w komórkach roślin[4][5]. U niektórych protistów[6], takich jak Trypanosoma[7][8] i Leishmania[9] glikoliza zachodzi w wyspecjalizowanych organellach nazywanych glikosomami[10][11].
Najczęstszym typem glikolizy jest schemat Embden-Meyerhof-Parnas, który został odkryty przez Gustava Embdena, Otto Meyerhofa i Jakuba Karola Parnasa.
Sumaryczna reakcja glikolizy jest następująca:
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Romano-1996
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Ronimus-2003
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Stryer-2007
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Muñoz-Bertomeu-2010
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Andriotis-2010
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie de-Souza-2002
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Haanstra-2008
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Parsons-2004
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Silverman-2008
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Parsons-2001
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Opperdoes-1987