Grumman TBF Avenger

Grumman TBF Avenger

Grumman TBF Avenger z VT-4 zrzucający torpedę Mark XIII
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Grumman (TBF) General Motors (TBM)
Typ	samolot torpedowo-bombowy
Konstrukcja	średniopłat, konstrukcja metalowa, podwozie klasyczne – chowane w locie
Załoga	3
Historia
Data oblotu	7 sierpnia 1941
Lata produkcji	1942–1945
Wycofanie ze służby	1954 (USA) lata 70. XX w. (Urugwaj)
Liczba egz.	9839
Dane techniczne
Napęd	1 silnik gaźnikowy Wright R-2600-20
Moc	1900 KM (1417,4 kW)
Wymiary
Rozpiętość	16,51 m
Długość	12,46 m
Wysokość	5,02 m
Powierzchnia nośna	45,52 m²
Profil skrzydła	NACA 23015-23009
Masa
Własna	4783 kg
Startowa	8124 kg
Uzbrojenia	908 kg
Osiągi
Prędkość maks.	444 km/h
Prędkość przelotowa	237 km/h
Prędkość wznoszenia	10,5 m/s
Pułap	7900m
Zasięg	1626 km (z torpedą) 3091 km (bez torpedy)
Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 karabiny maszynowe kal. 12,7 mm pilota 1 karabin maszynowy kal. 12,7 w wieżyczce 1 karabin maszynowy kal. 7,62 mm w stanowisku dolnym 900 kg bomb lub 1 torpeda Mk. XIII
Użytkownicy
Stany Zjednoczone, Brazylia, Francja, Holandia, Japonia, Kanada, Nowa Zelandia, Urugwaj, Wielka Brytania
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Grumman TBF Avenger – amerykański trzyosobowy horyzontalny pokładowy samolot torpedowo-bombowy, jednosilnikowy średniopłat o konstrukcji metalowej, zaprojektowany dla amerykańskiej marynarki wojennej do zastąpienia TBD Devastator. Oznaczenie TBF nosiła oryginalna konstrukcja Grummana, samoloty zaś w wersji produkowanej na licencji przez General Motors nosiły oznaczenie TBM. Debiut bojowy maszyny miał miejsce 4 czerwca 1942, w pierwszym dniu bitwy pod Midway, po czym w szybkim tempie zastępując Devastatory, Avengery stały się standardowym samolotem torpedowym amerykańskiego lotnictwa pokładowego podczas wojny na Pacyfiku. W takiej też roli uczestniczyły odtąd we wszystkich bitwach powietrzno-morskich oraz operacjach desantowych na Pacyfiku, aż do zatopienia japońskiego pancernika „Yamato” i zakończenia wojny^[1].