Grusze wschodnie, grusze azjatyckie, grusze wschodnioazjatyckie – grupa odmian uprawnych grusz wyselekcjonowanych głównie z gatunków występujących w Azji. Podstawowym gatunkiem wyjściowym była grusza chińska (Pyrus pyrifolia Bem.), lecz w hodowli brały udział jeszcze takie gatunki jak: grusza brzozolistna (Pyrus betulaefolia Bunge), grusza ussuryjska (Pyrus ussuriensis Max.), grusza drobnoowocowa (Pyrus calleryana Desc), grusza wierzbolistna (Pyrus salicifolia Pallas) i grusza oliwnikowa (Pyrus eleagnifolia Pall.). Odmiany grusz wschodnich uprawia się przede wszystkim w Azji.
Największym producentem na świecie są Chiny, a dominująca uprawa ma miejsce także w Japonii, Korei, Indiach i Iranie. Znacząca uprawa tych odmian ma miejsce w USA, Australii, Nowej Zelandii, Południowej Afryki i niektórych krajach Ameryki Południowej. W Europie, w tym w Polsce ma znaczenie marginalne, głównie amatorskie, a nieliczne sady produkcyjne spotyka się tylko w rejonie basenu Morza Śródziemnego. W Europie znaczenie gospodarcze ma druga grupa odmian – grusze zachodnie, zwane także europejskimi.