Back Erfsonde Afrikaans الخطيئة الأصلية Arabic الخطيئه الاصليه ARZ Pecáu orixinal AST İlk günah Azerbaijani Першародны грэх Byelorussian Първороден грях Bulgarian আদি পাপ Bengali/Bangla Pec'hed orin Breton Pecat original Catalan
Grzech pierworodny – w teologii chrześcijańskiej oznacza pierwszy grzech Adama i Ewy w raju, popełniony pod wpływem pokusy szatana. Polegał on na uniesieniu się pychą i okazaniu nieposłuszeństwa wobec Boga poprzez spożycie z drzewa poznania dobra i zła owocu zakazanego.
Pojęcie to obejmuje również stan oddalenia ludzkości od Boga, stan grzeszności, brak pierwotnej sprawiedliwości, świętości, będący konsekwencją upadku pierwszej pary małżeńskiej i dziedziczony przez wszystkich ich potomków. Grzech pierworodny jest przyczyną zepsucia ludzkiej natury, polegającego szczególnie na osłabieniu zdolności jasnego poznania prawdy oraz słabości woli, która doznaje rozbicia między pragnieniem dobra a skłonnością ku złu moralnemu. Przechodzi on z pokolenia na pokolenie – przekazywany jest dziecku w akcie poczęcia[1].
Grzech pierworodny dotyczy skutków pierwszego grzechu Adama i Ewy – osłabienia ludzkiej natury, skłonności do zła i oddzielenia od Boga – a nie osobistej winy, która mogłaby być przypisana człowiekowi od momentu narodzin[2]. W teologii katolickiej podkreśla się, że jest to stan, a nie czyn (akt) przypisywany jednostce[3][4].
Ponieważ Jezus Chrystus został poczęty za sprawą Ducha Świętego, otrzymał nieskażoną naturę ludzką, będąc jednocześnie w pełni człowiekiem i w pełni Bogiem[5][6]. Dziewicze poczęcie Jezusa było konieczne, aby mógł być „Nowym Adamem,” doskonałym i świętym, zdolnym do odkupienia ludzkości[7][8].
Według nauki katolickiej jedynym człowiekiem zachowanym od grzechu pierworodnego była Maria, Matka Boża (Dogmat o Niepokalanym Poczęciu)[9]. Katechizm katolicki mówi jednocześnie, że chrzest gładzi grzech pierworodny[10].
- ↑ Por. KKK, nn. 404–406 oraz 2512; sobór trydencki, dekret O grzechu pierworodnym, sesja 5 (17 czerwca 1546 r.), [w:] Dokumenty Soborów Powszechnych, t. 4 – Lateran V, Trydent, Watykan I, Kraków 2005, wydawnictwo WAM, s. 234–241.
- ↑ Katechizm Kościoła Katolickiego. Wydanie polskie, Poznań: Pallottinum, 1994, s. 104–106. Art. 397-399
- ↑ Katechizm Kościoła Katolickiego. Wydanie polskie, Poznań: Pallottinum, 1994, s. 106–107. Art. 404-405
- ↑ Jan Paweł II. Dominum et Vivificantem. Encyklika o Duchu Świętym w życiu Kościoła i świata. Watykan: Libreria Editrice Vaticana, 1986, s. 54–55, pkt. 36
- ↑ Dekrety Soborów Powszechnych, wyd. Norman Tanner, 2001, t. 1, s. 86.
- ↑ Jan Paweł II, „Dominum et Vivificantem,” Watykan, 1986, s. 45
- ↑ Dekrety Soborów Powszechnych, wyd. Norman Tanner, 2001, t. 1, s. 86.
- ↑ Biblia Tysiąclecia, wyd. V, Pallottinum, Poznań 2000, s. 1197
- ↑ Katechizm kardynała P. Gasparriego.
- ↑ Jak rozumieć grzech pierworodny?, [w:] Nauka i religia [online], NR.pl, 10 października 2016, s. 1 [dostęp 2019-06-01] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-01].