gubernia | |||
1837–1844 i 1867–1915 | |||
Gmach Rządu Gubernialnego w Kaliszu | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
11 373,5 km² | ||
Populacja (1910) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
113 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba powiatów |
8 | ||
Położenie na mapie Królestwa Polskiego |
Gubernia kaliska (ros. Калишская губерния) – gubernia Królestwa Polskiego ze stolicą w Kaliszu, istniejąca w latach 1837–1844 i 1867–1915; była najdalej na zachód położoną gubernią Królestwa Polskiego, jej zachodnią granicę stanowiła granica polsko-pruska.
Została utworzona 23 lutego 1837 w miejsce województwa kaliskiego. W 1882 dzieliła się na 8 powiatów: kaliski, kolski, koniński, łęczycki, sieradzki, słupecki, turecki, wieluński, a one – na 142 gminy. W guberni znajdowało się 13 miast, 37 osad miejskich, 2041 wsi, 1672 folwarków i 1116 kolonii.
W latach 1867–1885 wicegubernatorem był Pawieł Rybnikow[2], a w latach 1883–1902 gubernatorem był Michaił Daragan, w czasie rządów którego nastąpił przyspieszony rozwój Kalisza[3].
Po zburzeniu Kalisza (1914) i odrodzeniu Rzeczypospolitej Polskiej (1918) jej obszar włączono do województwa łódzkiego ze stolicą w Łodzi, utworzonego w 1919.
powiat | siedziba | inne miejscowości | |
---|---|---|---|
Gubernia kaliska (od 1867; tzw. druga gubernia kaliska) | |||
kaliski | Kalisz | Błaszki • Chocz • Iwanowice • Koźminek • Opatówek • Staw • Stawiszyn | |
kolski | Koło | Babiak • Brdów • Brudzew • Dąbie • Grzegorzew • Izbica • Kłodawa • Sompolno | |
koniński | Konin | Golina • Rychwał • Ślesin • Tuliszków • Władysławów | |
łęczycki | Łęczyca | Grabów • Ozorków • Piątek • Poddębice | |
sieradzki | Sieradz | Burzenin • Szadek • Warta • Zduńska Wola • Złoczew | |
słupecki | Słupca | Lądek • Kazimierz • Kleczew • Pyzdry • Skulsk • Wilczyn • Zagórów | |
turecki | Turek | Dobra • Uniejów | |
wieluński | Wieluń | Bolesławiec • Działoszyn • Lututów • Praszka • Osjaków • Wieruszów |