gubernia | |||
1846–1918 | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Siedziba | |||
Powierzchnia |
29 524 km² | ||
Populacja (1897) • liczba ludności |
| ||
• gęstość |
30,9 os./km² | ||
Szczegółowy podział administracyjny | |||
Liczba ujezdów |
7 | ||
Położenie na mapie |
Gubernia kutaiska (ros. Кутаисская губерния) – jednostka administracyjna Imperium Rosyjskiego na Kaukazie, utworzona ukazem Mikołaja I w 1846. Stolicą guberni był Kutais. Wchodziła w skład Namiestnictwa Kaukaskiego. Istniała do 1918.
Gubernia była położona w zachodniej części Kaukazu Południowego, nad Morzem Czarnym, pomiędzy 40°18′51″ a 43°48′51″ długości geograficznej północnej i 41° a 43°05′ szerokości geograficznej wschodniej. Graniczyła od północy z gubernią czarnomorską, obwodem kubańskim i obwodem terskim, od wschodu z gubernią tyfliską, na południu z obwodem karskim (do 1903), od 1903 z obwodem batumskim (1883–1903 w składzie guberni, od 1903 wydzielonym), na południowym zachodzie (do 1903) z Imperium Osmańskim (wilajety Trabzon i Erzurum), od 1903 z obwodem batumskim, od zachodu z Morzem Czarnym.
Powierzchnia guberni wynosiła w 1897 – 29 524 km² (25 941,8 wiorst²). Gubernia w początkach XX wieku była podzielona na 7 ujezdów i okręg suchumski.