HMS Ark Royal (1950)

HMS Ark Royal
Ilustracja
HMS Ark Royal
Historia
Stocznia

Cammell Laird(inne języki), Birkenhead

Położenie stępki

3 maja 1943

Wodowanie

3 maja 1950

 Royal Navy
Wejście do służby

25 lutego 1955

Wycofanie ze służby

4 grudnia 1978

Los okrętu

złomowany w 1980

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa 43 340 t
pełna 53 060 t

Długość

257,5 m

Szerokość

50 m

Zanurzenie

10 m

Napęd
4 turbiny parowe o mocy 152 000 KM, 8 kotłów parowych, 4 śruby
Prędkość

31,5 węzłów

Zasięg

7000 Mm przy 14 w,
5000 Mm /24 w

Uzbrojenie
16 dział 114 mm plot (8xII),
52 działa 40 mm Bofors plot (6xVI, 2xII, 12xI)
(stan na 1955)
Wyposażenie lotnicze
do 50 samolotów i śmigłowców (w praktyce 39-41, patrz w tekście)
Załoga

2250-2756

HMS „Ark Royal” ok. 1956-58. Widoczne 6 samolotów Fairey Gannet i śmigłowiec Whirlwind na rufie, 23 Sea Hawk na burcie i 8 DH Sea Venom na dziobie.
HMS „Ark Royal” z okrętem zaopatrzeniowym, w 1970, po ostatniej przebudowie. Widoczny dopiero co katapultowany samolot Buccaneer oraz skośny pokład do lądowania

HMS Ark Royal (numer taktyczny R09) – brytyjski lotniskowiec, w służbie w latach 1955–1978. Był czwartym brytyjskim okrętem noszącym tę nazwę, m.in. po lotniskowcu zatopionym podczas II wojny światowej. Był to ostatni klasyczny lotniskowiec marynarki brytyjskiej Royal Navy i, razem z półbliźniaczym „Eagle”, największy lotniskowiec zbudowany w Europie Zachodniej do czasu lotniskowców Queen Elizabeth.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne