Hallotron

Symbol graficzny hallotronu

Hallotron, halotron[1], sensor / czujnik Halla – sensor pola magnetycznego i prądu, wykorzystuje zjawisko Halla wynikające z oddziaływania pola magnetycznego na właściwości półprzewodników. Ma najczęściej kształt płytki prostopadłościennej, na której krawędziach umieszczone są cztery elektrody. Dwie z nich służą do doprowadzenia prądu ze źródła zewnętrznego – są to elektrody prądowe lub sterujące. Pozostałe dwie elektrody „punktowe” (napięciowe) znajdują się na środku dłuższych krawędzi płytki. Całość jest umieszczona w obudowie[2]. Mechanizm zjawiska Halla polega na wykorzystaniu zmiany drogi przepływu prądu w elemencie na skutek oddziaływania pola magnetycznego (siły Lorentza). W wyniku tego oddziaływania na jednym brzegu elementu gromadzą się ładunki dodatnie, a na drugim ujemne. Powstała różnica potencjału jest miarą natężenia pola magnetycznego[3]. Hallotrony największe zastosowanie znajdują w obszarze pól silnych, powyżej 1 mT.

  1. Halotron, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-07-22].
  2. Grzegorz Płoszajski, Bogdan Moeschke, Elektronika, wyd. 2, Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2012, ISBN 978-83-02-10118-2, OCLC 864870319 [dostęp 2020-05-14].
  3. Sławomir Tumański, Czujniki pola magnetycznego – stan obecny i kierunki rozwoju, „Przegląd Elektrotechniczny nr 2”, 2004, s. 74–80.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne