Harap (niem. herab! – „tutaj!”) – okrzyk myśliwych odpędzających psy od ubitej zwierzyny, a także dawny bat myśliwski, służący do karcenia nieposłusznych psów[1].
Ten dawny bicz o krótkiej rękojeści, najczęściej wykonanej z sarniej nogi[2], wykonany był z długiego splotu rzemieni[3], zwężających się stopniowo i zakończonych tak zwaną „trzaskawką” z włosia końskiego i włókna konopi[2]. Używany był zwłaszcza przy polowaniach par force z użyciem sfory psów gończych[1]. Znane było powiedzenie „po harapie” oznaczające „poniewczasie”, „po wszystkim”[4].
25 marca 1908 roku w bramie kamienicy Tenczerowskiej w Krakowie, w której na piętrze znajdowała się kawiarnia Sauera (na rogu ulic Szczepańskiej i Sławkowskiej) lekarz Zygmunt Ludmiński przy pomocy myśliwskiego harapa znieważył czynnie radcę Stanisława Bugajskiego, naczelnika sądu w podkrakowskich Liszkach, co spowodowało wniesienie tego wydarzenia na wokandę sądową[5].
- ↑ a b Marek P. Krzemień, 1000 słów o łowiectwie. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1986, s. 57, ISBN 83-11-07260-4.
- ↑ a b Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieegBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwiesjpBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieswoBŁĄD PRZYPISÓW - ↑ Błąd w przypisach: Błąd w składni elementu
<ref>. Brak tekstu w przypisie o nazwieKraków.plBŁĄD PRZYPISÓW