Harro Harring Kazimirowicz

Harro Paul Harring

Harro Harring (1798-1870)
Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1798 Ibenshof k. Wobbenbüll
Data i miejsce śmierci	15 maja 1870 Jersey
Przyczyna śmierci	samobójstwo
Zawód, zajęcie	poeta, pisarz, malarz, działacz rewolucyjny i demokratyczny
Multimedia w Wikimedia Commons

Harro Harring Kazimirowicz, także Harro Paul Harring^[1] (ur. 28 sierpnia 1798 w Ibenshof k. Wobbenbüll, zm. 15 maja 1870^[1][2] na wyspie Jersey^[3]) – niemieckojęzyczny poeta, bojownik o polską niepodległość, pisarz, działacz rewolucyjny i demokratyczny duńskiego pochodzenia.

Harring w latach 30. i 40. był jednym z najbardziej znanych pisarzy i myślicieli niemieckich, który wywarł duży wpływ na rodzące się wówczas ruchy demokratyczne i narodowe. Angażował się m.in. w walkę o niepodległość Grecji^[1].

Lata 1828–1830 spędził w Warszawie, gdzie dokumentował pisarsko życie polskiego społeczeństwa w Królestwie Polskim pod rosyjskim zaborem^[1]. Po nielegalnym wyjeździe z Warszawy, na krótko przed wybuchem Powstania Listopadowego, wydawał wbrew cenzurze swoje zapiski; później dołączył do polskiej emigracji popowstaniowej.

Z sympatii dla Polski przyjął wówczas nazwisko Kazimirowicz. Od połowy XIX w. w swojej publicystyce ostro krytykował komunizm i jego twórcę Karola Marxa, który w odpowiedzi napisał paszkwil deprecjonujący Harringa jako człowieka i jako twórcę. Najbardziej znane dzieła literackie Harringa poświęcone są Polsce pod rosyjskim zaborem - w dziełach tych pisarz staje się adwokatem polskiej sprawy na arenie międzynarodowej. Najbardziej poczytne dzieło Harringa nosi tytuł Pamiętnik o Polsce pod rosyjskim panowaniem.