Pełne imię i nazwisko |
Heinrich Rudolf Hertz |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
22 lutego 1857 |
Data i miejsce śmierci |
1 stycznia 1894 |
Zawód, zajęcie | |
Heinrich Rudolf Hertz (ur. 22 lutego 1857 w Hamburgu, zm. 1 stycznia 1894 w Bonn[1]) – niemiecki fizyk pochodzenia żydowskiego[2][3], profesor Uniwersytetu w Bonn i Politechniki w Karlsruhe[1]. Laureat Medalu Rumforda (1890)[4].
Główne osiągnięcia Hertza to odkrycia doświadczalne – fale elektromagnetyczne i zewnętrzny efekt fotoelektryczny[1]. Pierwsze z tych odkryć było potwierdzeniem elektrodynamiki klasycznej, którą opracował lata wcześniej James Clerk Maxwell[1]. Zjawisko to było przełomem w telekomunikacji, otwierając epokę radiokomunikacji – kontynuatorzy prac Hertza jak Guglielmo Marconi stworzyli radio[1]. Z kolei badania nad fotoelektrycznością przyczyniły się do powstania fizyki kwantowej – pierwsze poprawne wyjaśnienie tego zjawiska było oparte właśnie na teorii kwantów[1]. Hertz badał również promienie katodowe i rozwijał mechanikę, m.in. teorię sprężystości[1].
Niemieckiego fizyka upamiętnia nazwa jednostki częstotliwości w układzie SI: herc (Hz)[5].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie NNDB