![]() Portret Hieronima Radziejowskiego, według Hendrika Münnichhovena, rok publikacji 1652, miedzioryt, wymiary oryginału 31,5 × 22,5 cm. W zbiorach Biblioteki Narodowej, sygn. G.14496 | |
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Marszałek Sejmu | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca |
![]() Junosza | |
Rodzina | |
---|---|
Ojciec | |
Matka | |
Żona |
Katarzyna Woyna |
Dzieci |
Hieronim Radziejowski herbu Junosza (ur. 1612, zm. 8 sierpnia 1667 w Adrianopolu) – wojewoda inflancki w 1667, podkanclerzy koronny w latach 1650–1652, krajczy królowej Polski Ludwiki Marii Gonzagi[1] w latach 1637–1650, podczaszy królowej w 1649[2], marszałek sejmu zwyczajnego w Warszawie w 1645[3], wielkorządca krakowski od 20 grudnia 1647 do 20 maja 1648, starosta sochaczewski w latach 1634–1637, starosta łomżyński w latach 1637–1652, starosta kamionecki w latach 1642–1652, starosta solecki w latach 1650–1663, starosta bielski w 1652, starosta warecki w 1662, dworzanin królewski w 1632, administrator żup krakowskich w latach 1647–1649[4], ambasador Rzeczypospolitej w Imperium Osmańskim w 1667[5].
Syn wojewody łęczyckiego, Stanisława Radziejowskiego i Katarzyny Sobieskiej (córki Marka Sobieskiego). Ojciec kardynała Michała Radziejowskiego, prymasa Polski 1687-1705.