Himerios (Ἱμέριος; ur. ok. 310, zm. ok. 390[1]) – grecki sofista i retor.
Pochodził z Prusy w Bitynii[2][1]. Studiował w Atenach, gdzie spędził później większość życia jako nauczyciel retoryki. Wśród jego uczniów znajdowali się Grzegorz z Nazjanzu i Bazyli Wielki[1]. Przyjaźnił się z cesarzem Julianem Apostatą, przez pewien czas był jego sekretarzem[2].
Była autorem 80 mów, z których Focjusz czytał 72[1]. Do czasów współczesnych w całości zachowały się 24 oraz wyciągi z 10[1][3]. Znajdują się wśród nich deklamacje, mowy okolicznościowe, pochwały miast i dostojników cesarskich oraz mowy szkolne[3]. Można w nich odnaleźć parafrazowane prozą fragmenty ód Alkajosa, Safony i Anakreonta[3]. Mowy Himeriosa noszą wpływ stylu azjanickiego[3], przeładowane są sztucznymi ozdobnikami retorycznymi[2].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie oxford
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie mala
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie stabryla