Hinduizm ludowy – nurt ludowy w hinduizmie[1], forma religijności w hinduizmie polegająca na przywiązywaniu głównej wagi do praktyk religijnych, a nie do koncepcji filozoficznych tej religii. Określenie to pojawiło się wśród zachodnich religioznawców na przełomie XIX i XX wieku dla odróżnienia od popularyzowanych w tym czasie na zachodzie nurtów hinduizmu związanych głównie z wedantą. Jest on zwykle kojarzony z religijnością typu bhakti.
- ↑ Kwestie odmienności kulturowej: główne prądy i obyczaje w islamie i hinduizmie/2. Spokojny hinduizm. W: Ewa Kopyt: Cywilizacja Zachodu a problemy postrzegania odmienności kulturowych. Wyd. 1. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2004, s. 37. ISBN 83-7322-884-5.