Back هيبوليتوس Arabic Hippolytos (mab Theseüs) Breton Hipòlit Catalan Ippolitu Corsican Hippolytos Czech Hippolytos (Sohn des Theseus) German Ιππόλυτος (μυθολογία) Greek Hippolytus of Athens English Hipolito (mitologio) Esperanto Hipólito Spanish
Hippolytos (także Hipolit; gr. Ἱππόλυτος Hippólytos, łac. Hippolytus) – w mitologii greckiej heros i bóg[1][2].
Uchodził za syna Tezeusza i Amazonki Antiopy (lub Melanippe, lub Hippolity)[1][2]. Zginął pod kopytami własnych koni. Został wskrzeszony przez Asklepiosa i utożsamiony z bogiem Virbiusem[1][2].
W niektórych rejonach Grecji dziewczęta składały mu w ofierze pukiel włosów przed swoim zamążpójściem. W Atenach uważany był za towarzysza Afrodyty.
Mit o Hipolicie można odtworzyć na podstawie tragedii Eurypidesa zatytułowanej imieniem postaci. Hipolit jest w niej synem Tezeusza i Amazonki Hippolity. Fedra, żona Tezeusza, w liście samobójczym do męża oskarżyła Hipolita, z zemsty za odrzucenie jej zalotów, o gwałt. Rozgniewany Tezeusz, mimo zapewnień syna o niewinności, skazał go na wygnanie i przeklął, wzywając przy tym Posejdona o karę dla uwodziciela. Zesłany przez władcę mórz potwór spłoszył konie rydwanu Hipolita, który spadł pod kopyta rumaków i stratowany zginął. Inne zachowane przekazy opisują historię Hipolita w podobny sposób, z tym że Fedra niekoniecznie popełniła samobójstwo, oskarżając Hipolita.
Na podstawie mitu o Hipolicie Jean-Philippe Rameau stworzył operę (tragedię liryczną) zatytułowaną Hipolit i Arycja (libretto Simon Joseph Pellegrin).
- ↑ a b c Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 146. ISBN 83-04-04673-3.
- ↑ a b c Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 189. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).