Huastekowie

Huastekowie (Wastek, nazwa własna Téenek) – Indianie z grupy Majów, zamieszkujący terytoria obecnych meksykańskich stanów: Veracruz, San Luis Potosí i Tamaulipas. Huastekowie różnią się znacznie od innych Majów i są od nich oddzieleni geograficznie. Zajmują się głównie rolnictwem (uprawa kukurydzy, bawełny, kawy, owoców) i hodowlą. Oprócz tego wykonują wyroby włókiennicze i ceramiczne. Większość praktykuje katolicyzm. Posiadają swój własny język huastek (grupa maja-kicze), sami Huastekowie nazywają go teenek. Szacuje się, że populacja Huasteków liczy ok. 80 tys. osób.

Siedziby Huasteków znajdowały się na północ od ziem Totonaków. Nie wiadomo, kiedy tam przybyli, być może między 1300 a 1000 r. p.n.e. Największy rozwój ich kultury przypadał na okres postklasyczny, ok. 800 r. n.e. Uchodzili za dzielnych i okrutnych wojowników. Znalezione okazy broni i zabytków wykonanych z muszli wskazują na kontakty handlowe z ludami zamieszkującymi południową część obecnych Stanów Zjednoczonych^[1].