Hydroksykarbamid
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
N-hydroksymocznik
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
farm.
|
Hydroxycarbamidum
|
inne
|
hydroksymocznik
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
CH4N2O2
|
Masa molowa
|
76,05 g/mol
|
Wygląd
|
biały lub prawie biały, higroskopijny, krystaliczny proszek[1]
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
127-07-1
|
PubChem
|
3657
|
DrugBank
|
DB01005
|
|
InChI
|
InChI=1S/CH4N2O2/c2-1(4)3-5/h5H,(H3,2,3,4)
|
InChIKey
|
VSNHCAURESNICA-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
mocznik
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
Klasyfikacja medyczna
|
ATC
|
L01 XX05
|
Stosowanie w ciąży
|
kategoria D
|
|
Uwagi terapeutyczne
|
|
Drogi podawania
|
doustnie
|
|
|
Hydroksykarbamid (hydroksymocznik, łac. Hydroxycarbamidum) – organiczny związek chemiczny z grupy amidów, hydroksylowa pochodna mocznika. Stosowany jest jako lek przeciwnowotworowy. Działa przez hamowanie syntezy kwasu deoksyrybonukleinowego (DNA) w efekcie blokowania aktywności reduktazy rybonukleotydowej, enzymu odpowiedzialnego za przekształcenie rybonukleotydów do deoksyrybonukleotydów. Działa swoiście na fazę S, wykazuje także działanie w fazie G2 cyklu komórkowego.