ISO 8859-1, formalnie ISO/IEC 8859-1, potocznie Latin-1 lub zachodnioeuropejskie – pierwsza część ISO/IEC 8859, standardu kodowania znaków ustalonego przez Międzynarodową Organizację Normalizacyjną, a później wspólnie utrzymywanym przez tę organizację i Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną. Standard po rozszerzeniu o dodatkowe przypisania znaków jest podstawą dla dwóch powszechnie używanych mapowań znaków znanych jako ISO-8859-1 (z dodatkowym łącznikiem) i Windows-1252.