Iron Maiden Tour

Iron Maiden Tour

Wykonawca trasy koncertowej
Iron Maiden
Promowane albumy	Iron Maiden The Soundhouse Tapes Metal for Muthas
Lokalizacje	Europa
Data rozpoczęcia	17 sierpnia 1979
Data zakończenia	21 grudnia 1980
Liczba koncertów	225 odwołanych: 20
Widownia	1,5 mln
Iron Maiden
Early Days Tour (1976–1979) Iron Maiden Tour (1979–1980) Killer World Tour (1981)

Iron Maiden Tour – trasa koncertowa grupy by Iron Maiden, która promowała pierwszy album studyjny zatytułowany Iron Maiden, jak również oficjalnie wydane na czarnym krążku, oryginalne demo The Soundhouse Tapes i przekrojową kompilację Metal for Muthas, przynoszącą wybór nagrań debiutujących wówczas formacji tzw. „Nowej Fali Brytyjskiego Heavy Metalu”. Począwszy od 17 sierpnia 1979 roku zespół pod opieką managera Roda Smallwooda ruszył w intensywny objazd klubów Wielkiej Brytanii, najczęściej koncertując w Londynie i okolicach. W drugiej połowie 1979 roku skład grupy (oprócz S. Harrisa, P. Di’Anno i D. Murraya) uzupełniali: Tony Parsons – gitara oraz Doug Sampson – perkusja. Dopiero z początkiem 1980 roku w składzie pojawili się gitarzysta Dennis Stratton i uzdolniony perkusista Clive Burr^[1].

Pierwsza w historii formacji trasa w roli jedynej gwiazdy wieczoru została poprzedzona koncertami z cyklu „Metal for Muthas Tour”, w ramach których Iron Maiden występowali, jako co-headliner. Aż 17 koncertów trasy musiało zostać odwołanych ze względu na zobowiązania muzyków, związane z pracą nad pierwszym albumem studyjnym. Iron Maiden poprzedzali również Judas Priest na ich „British Steel Tour”, następnie od 1 kwietnia do 23 sierpnia zagrali potężną trasę brytyjską, już jako jedyna gwiazda, występując również przed kilkudziesięciotysięcznymi tłumami na festiwalach w Finlandii, Belgii oraz na angielskim „Reading Festival 1980”, jako druga gwiazda wieczoru. Zapis fragmentów tego występu znalazł się na albumie BBC Archives wydanym w 2002 roku. Zespół został również zaproszony na trasę amerykańskiej grupy KISS występując jako gość specjalny podczas europejskiej odsłony „Unmasked Tour”, która trwała od 24 sierpnia do 16 października 1980 r.^[1] Zaraz po zakończeniu tego cyklu koncertów Dennis Stratton został usunięty z grupy, zaś na jego miejsce przyjęto Adriana Smitha^[2]. Już z nowym gitarzystą zespół ruszył w kolejną trasę brytyjską, trwającą od 21 listopada to 21 grudnia 1980 r.^[3]

W ramach trasy formacja odwiedziła 13 państw świata i wystąpiła po raz pierwszy w wielu krajach kontynentalnej Europy, jak: Finlandia, Dania, Norwegia, Szwecja, Szwajcaria, Belgia, Włochy, Francja czy Niemcy^[4]. Zarejestrowano również pierwszy materiał wideo, zatytułowany Live at the Rainbow, okazją stał się koncert w londyńskiej sali Rainbow Theatre, który zamykał trasę^[3]. Znacznie większą część Europy zespół przemierzył koncertując jako support dla wspomnianego zespołu Kiss, wydarzenie to stanowiło przełom w karierze Brytyjczyków. Metalowców z Iron Maiden ujrzała wówczas po raz pierwszy publiczność Włoch, Niemiec, Francji, Szwajcarii, Holandii, Szwecji, Danii i Norwegii. Jako goście specjalni Amerykanów dali 28 koncertów dla niemal 450 tys. widzów, którzy nierzadko lepiej przyjmowali młodą, stosunkowo mało znaną kapelę, niż amerykańskich gwiazdorów^[5].

Kariera grupy od tamtej pory nabrała niesamowitego tempa, zaś formacja została uznana za „Najjaśniejszą Wschodzącą Gwiazdę Heavy Metalu”. Począwszy od połowy sierpnia 1979 roku aż do pamiętnego koncertu w Rainbow 21 grudnia 1980 r., Brytyjczycy zabukowali 225 koncertów, w trakcie których wystąpili rekordową ilość razy na terenie Wielkiej Brytanii (195 koncertów), zapełniając kluby, małe i średnie sale, by zawładnąć wielkimi festiwalami i europejskimi stadionami oraz arenami sportowymi. Na przełomie lat 1979/1980 ukształtował się wizerunek maskotki grupy – Eddie, która w przyszłości stanie się nieodłącznym elementem, tworzącym image formacji i przyniesie im ogromny sukces marketingowy oraz finansowy. Szacuje się, iż Brytyjczycy w ciągu 18 miesięcy niemal bezustannego koncertowania, wystąpili dla około 1,5 mln widzów^[5].