rabin | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
1013 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1103 |
Wyznanie |
Izaak Ben Jakub Alfasi (znany pod akronimem Rif, hebr. ר יצחק אלפסי, ur. 1013, zm. 1103 w Lucenie) – średniowieczny rabin i talmudysta z Maroka.
Urodził się w okolicach Fezu[1], stąd wziął się jego przydomek Alfasi, który oznacza po arabsku „z Fezu”. Studiował w Tunezji. W 1088 roku został zmuszony do ucieczki z Maroka do Hiszpanii, został zwierzchnikiem gminy żydowskiej w Lucenie i założycielem akademii talmudycznej[2].
Jego najbardziej znanym dziełem jest Sefer Ha-halachot[2]. Dzieło to miało duży wpływ na późniejszą metodę studiów nad Halachą, szczególnie na metodę Żydów sefardyjskich. Jest także autorem licznych respons. Uważany jest za jeden z najważniejszych autorytetów rabinicznych[2]. Pisał po hebrajsku i arabsku. Miał żonę i dwójkę dzieci.