Izabela Francuska

Ten artykuł dotyczy królowej Anglii. Zobacz też: Izabelę Francuską (1225-1270) – błogosławioną Kościoła katolickiego.

Izabela Francuska

królowa Anglii
Okres	od 25 stycznia 1308 do 24 stycznia 1327
Jako żona	Edwarda II
Koronacja	25 lutego 1308
Poprzedniczka	Małgorzata Francuska
Następczyni	Filipa de Hainault
Dane biograficzne
Dynastia	Kapetyngowie
Data urodzenia	1295
Data śmierci	22 sierpnia 1358
Ojciec	Filip IV Piękny
Matka	Joanna I z Nawarry
Mąż	Edward II od 1308 do 1327
Dzieci	Edward III Jan z Eltham Eleonora Joanna z Tower
Multimedia w Wikimedia Commons

Izabela zwana Izabelą Francuską lub Wilczycą z Francji (ur. 1295 w Paryżu^[1], zm. 22 sierpnia 1358) – królewna francuska i nawarryjska z dynastii Kapetyngów, królowa Anglii w latach 1308–1327 jako żona Edwarda II, córka Filipa IV Pięknego i Joanny I.

Wilczyca z Francji miała wielki wpływ na historię Anglii i Francji – doprowadziła do obalenia swego męża i wyniesienia na tron syna Edwarda III; przez okres małoletności Edwarda sprawowała władzę nad Anglią razem ze swym kochankiem Rogerem Mortimerem.