Back Ягельница CE Yahil'nytsya CEB Jahilnyzja German Yahilnytsia English יאגיילניצה HE Iahilnîțea, Ciortkiv Romanian Ягельница Russian Jahilnyca SZL Ягільниця Ukrainian 亞吉利尼齊亞 Chinese
 Fasada kościoła w Jagielnicy | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Hromada | |||
| Prawa miejskie |
1518–1934 | ||
| Powierzchnia |
36,99 km² | ||
| Wysokość |
290 m n.p.m. | ||
| Populacja (01.01.2018) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
+380 3552 | ||
| Kod pocztowy |
48542 | ||
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||
 48°57′N 25°44′E/48,950000 25,733333
| |||
Jagielnica[1][2] (ukr. Ягільниця) – wieś w południowo-zachodniej Ukrainie, w rejonie czortkowskim obwodu tarnopolskiego, w hromadzie Nagórzanka, nad rzeką Czerkaska (prawy dopływ Seretu), do 1945 r. zlokalizowana w Polsce[3], w województwie tarnopolskim, w powiecie czortkowskim, siedziba gmin Jagielnica I i Jagielnica II. Dawna rodowa siedziba polskiego rodu Lanckorońskich. Prawa miejskie nadano jej w 1518 r. Od 1950 r. do Jagielnicy przyłączona jest dawna wieś Salówka.
- ↑ Mieczysław Orłowicz: Ilustrowany przewodnik po Galicyi, Bukowinie, Spiszu, Orawie i Śląsku Cieszyńskim. Lwów: Karol Kwieciński, 1919, s. 153.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dnia 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych. T. 15: Województwo tarnopolskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1923, s. 8.
- ↑ Ustawa z dnia 31 grudnia 1945 r. o ratyfikacji podpisanej w Moskwie dnia 16 sierpnia 1945 r. umowy między Rzecząpospolitą Polską a Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich o polsko-radzieckiej granicy państwowej (Dz.U. z 1946 r. nr 2, poz. 5).