Back تجويف الحوض Arabic Поласць таза Byelorussian Karlična šupljina BS Cavitat pelviana Catalan حەوزە کەلێن CKB Beckenhöhle German Pelvic cavity English Cavidad pélvica Spanish حفره لگنی Persian Cavité du bassin osseux French
Jama miednicy (łac. cavum pelvis) – w anatomii człowieka przestrzeń w obrębie miednicy mniejszej (pelvis minor), położona w najniższej części tułowia, poniżej kresy granicznej, której ściany tworzą kości miedniczne (z wyjątkiem talerzy kości biodrowych), kość krzyżowa, kość guziczna, i mięśnie dna miednicy. Wysłana jest powięzią ścienną miednicy (fascia pelvis parietalis).
W jamie miednicy znajduje się:
- końcowa część okrężnicy esowatej
- odbytnica
- część moczowodów
- pęcherz moczowy
- u kobiet
- u mężczyzn
Topograficznie jamę miednicy można podzielić na kilka przestrzeni, jak np. dół kulszowo-odbytniczy, przestrzeń krocza głęboka i powierzchowna.
Jama miednicy od dołu jest zamknięta przez układ mięśni poprzecznie prążkowanych, które tworzą mięśniówkę dna. W przeciwieństwie do górnego zamknięcia jamy brzusznej, które stanowi jednowarstwą płytę mięśniową (przeponę), dolne zamknięcie składa się z dwóch płyt mięśniowych: przepony miednicy oraz przepony moczowo-płciowej. Obie warstwy częściowo się pokrywają. Przepona miednicy zamyka całe wyjście miednicy poza rozworem odbytowym oraz krótkim przednim odcinkiem. Przepona moczowo-płciowa wzmacnia najsłabszy punkt dna miednicy, gdzie jest osłabiona przez przebijający się przez nią przewód moczowo-płciowy[1].
- ↑ Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 687–691.