Jan Duns Szkot

Błogosławiony
Jan Duns Szkot

Johannes Duns Scotus

prezbiter wyznawca Doktor subtelny
Portret autorstwa Justusa z Gandawy (ok. 1472-1476)
Data i miejsce urodzenia	1265/1266 Duns
Data i miejsce śmierci	8 listopada 1308 Kolonia
Czczony przez	Kościół katolicki
Beatyfikacja	20 marca 1993 bazylika św. Piotra na Watykanie przez Jana Pawła II
Wspomnienie	8 listopada
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan Duns Szkot OFM (łac. Johannes Duns Scotus; ur. w 1265 albo 1266 w Duns, zm. 8 listopada 1308 w Kolonii) – szkocki filozof, teolog i duchowny katolicki; wykładowca uniwersytetów w Cambridge, Oksfordzie i Paryżu^[1], kapłan w stopniu prezbitera oraz członek zakonu franciszkanów. Błogosławiony Kościoła katolickiego, nazywany „doktorem subtelnym” (łac. doctor subtilis).

Zajmował się logiką i rozważaniami, które można zaliczyć do filozofii religii, a także teologią dogmatyczną, zwłaszcza mariologią. Stał w opozycji do tomizmu zarówno pod względem filozoficznym, jak i teologicznym. Inaczej niż Tomasz z Akwinu bronił argumentu ontologicznego za istnieniem Boga oraz braku grzechu pierworodnego u Maryi. Nauczanie Dunsa Szkota zapoczątkowało kierunek znany jako skotyzm lub szkotyzm.