Jan z Gandawy

Jan z Gandawy

Hrabia Richmond
Okres	od 1342 do 1372
Hrabia Lancaster
Okres	od 1361 do 3 lutego 1399
Książę Lancaster
Okres	od 13 listopada 1362 do 3 lutego 1399
książę Akwitanii
Okres	od 1390 do 3 lutego 1399
Dane biograficzne
Dynastia	Plantageneci
Data i miejsce urodzenia	24 czerwca 1340 Gandawa
Data i miejsce śmierci	3 lutego 1399 zamek Leicester
Ojciec	Edward III
Matka	Filipa de Hainault
Żona	1. Blanka Lancaster 2. Konstancja Kastylijska
Dzieci	z Blanką Lancaster: Filipa, Jan (ur. 1362), Elżbieta, Edward, Jan (ur. i zm. 1366), Henryk IV, Izabela; z Konstancją Kastylijską: Katarzyna, Jan (ur. 1372); nieślubne z Katarzyną Swinford: Jan Beaufort, Henryk Beaufort, Tomasz Beaufort, Joanna Beaufort
Multimedia w Wikimedia Commons

Jan z Gandawy, 1. książę Lancaster, KG, ang. John of Gaunt, 1st Duke of Lancaster (ur. 24 czerwca 1340 w Gandawie, zm. 3 lutego 1399 w zamku Leicester), trzeci syn króla Anglii Edwarda III i jego żony Filipy de Hainault, córki hrabiego Hainaut.

13 listopada 1362 r. jego ojciec nadał mu tytuł Duke of Lancaster – księcia Lancaster. Miał on ogromny wpływ na politykę angielską podczas rządów swego bratanka – Ryszarda II.

Jego legalni potomkowie, zwani Lancasterami przez pewien czas rządzili Anglią, byli to: Henryk IV, Henryk V i Henryk VI – odpowiednio syn, wnuk i prawnuk Jana. Jego legitymizowani potomkowie ze związku pozamałżeńskiego z Katarzyną Swynford, zwani Beaufortami wżenili się w rodzinę Tudorów, która również rządziła Anglią począwszy od Henryka VII Tudora.

Kiedy Jan zmarł w 1399 r., jego ziemie zostały włączone do korony, a w 1398 r. król Ryszard II wygnał z kraju syna Jana – Henryka Bolingbroke'a. Bolingbroke wrócił, obalił niepopularnego króla i sam został królem – rządził Anglią w latach 1399–1413.