Dowódca Korpusu Janczarskiego z członkiem orty (1573) | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
XIV wiek |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Ostatni |
Mehmed Celaleddin Ağa[1] |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych |
wojska lądowe |
Formacja | |
Rodzaj wojsk |
piechota |
Janczarzy (tur. Yeniçeri, dosł. nowe wojsko[2]), także janczarowie – utworzone w XIV wieku[3][4][5] elitarne oddziały regularnej piechoty tureckiej zgrupowane w ramach Korpusu Janczarów (tur. Yeniçeri Ocağı, także pol. ocak[6]) podlegające bezpośrednio sułtanom[7] Imperium Osmańskiego. Członkowie byli przymusowo rekrutowani z chrześcijańskich rodzin i dopiero pod koniec XVI wieku dopuszczono wstępowanie muzułmanów, którzy zaczęli stanowić większość Korpusu[8]. Przez cały czas istnienia służyli sułtanom jako ochroniarze tworząc ich prywatną gwardię. Z czasem stali się kluczową jednostką w armii osmańskiej i brali udział we wszystkich kluczowych kampaniach lądowych i na morzu[7]. Rozwiązanie jednostek janczarów nastąpiło po nieudanym i krwawo stłumionym buncie przeciwko reformie wojska w 1826 roku[4].