Pochodzenie | |
---|---|
Czas i miejsce powstania | |
Instrumenty |
kornet, trąbka, klarnet, saksofon[1], puzon, instrumenty dęte, banjo, gitara, fortepian, perkusja, skrzypce[1], kontrabas[1] |
Największa popularność | |
Podgatunki | |
swing |
Jazz chicagowski (Chicago Jazz) – styl jazzowy z lat 20. XX wieku[2], będący kontynuacją jazzu nowoorleańskiego[2], a poprzedzający erę swingu.
Charakterystycznym dla tego stylu było odgrywanie znaczącej roli improwizacji solowej, czasem ważniejszej wręcz od gry zespołowej[3].
Za głównych przedstawicieli jazzu chicagowskiego uznaje się m.in. następujących muzyków: Bix Beiderbecke[2], Joe King Oliver[2], Louis Armstrong[2] i Johnny Dodds[2].