car Bułgarii | |
Okres | |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Żona | |
Dzieci |
Jerzy I Terter (bułg.: Георги I Тертер, Georgi I Terter) – car bułgarski w latach 1280 – 1292.
Jerzy Terter był bojarem bułgarskim, prawdopodobnie kumańskiego pochodzenia, który doszedł do wielkiego znaczenia w okresie zamętu po śmierci cara Konstantyna Asena Ticha. W 1280 roku objął tron carski. Na okres jego rządów przypada szczyt potęgi Ordy Nogaja. W wyniku niszczących najazdów tatarskich był zmuszony uznać w 1285 roku zwierzchnictwo tatarskie. Słabość władzy Jerzego I Tertera pogłębiła jeszcze stan anarchii wywołany walkami o władzę i doprowadziła do rozpadu państwa bułgarskiego na szereg niezależnych księstw. W 1292 roku Jerzy I Terter zbiegł przed kolejnym najazdem tatarskim do Bizancjum.