![]() John Frusciante wraz z zespołem Red Hot Chili Peppers podczas koncertu na Kia Forum 31 sierpnia 2006. Na zdjęciu z gitarą Fender Stratocaster | |
Imię i nazwisko |
John Anthony Frusciante |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki |
rock alternatywny, rock awangardowy, lo-fi, indie rock, acid house |
Zawód |
gitarzysta, wokalista, kompozytor, autor tekstów |
Aktywność |
od 1988 |
Wydawnictwo |
Warner Music, Birdman Records, Record Collection, American Recordings |
Powiązania | |
Współpracownicy | |
Joe Lally Josh Klinghoffer Omar Rodríguez-López | |
Instrument | |
Fender Stratocaster, Fender Jaguar, Gretsch White Falcon, Fender Telecaster | |
Strona internetowa |
John Anthony Frusciante (IPA [fruːˈʃɑːnteɪ]) (ur. 5 marca 1970 w Nowym Jorku) – amerykański muzyk, gitarzysta, wokalista, autor tekstów i producent muzyczny.
Najdłużej związany z Red Hot Chili Peppers, z którym nagrał i wydał siedem albumów studyjnych. W 1994 roku Frusciante rozpoczął karierę solową – pod własnym nazwiskiem wydał dziewięć albumów oraz dwa wraz z Joshem Klinghofferem i Joe Lally w ramach formacji Ataxia. Jego solowe nagrania są różnorodne gatunkowo – w jego albumach przewijają się style od rocka awangardowego przez ambient i muzykę z nurtami nowej fali po muzykę elektroniczną uzupełnianą o riffy gitarowe. Czerpiąc inspiracje od gitarzystów z różnych stylów muzycznych (często z jazzu i folku), Frusciante w swojej karierze położył nacisk na melodię i emocje[1]. Muzyk preferuje nieskomplikowanie skonstruowane gitary (Gretsch White Falcon) i analogowe nagrywanie utworów[2], co prowadzi do zmniejszenia wyraźności nagrań i trudności w odsłuchu (Niandra Lades and Usually Just a T-Shirt i Smile from the Streets You Hold). Nagrywa we własnym studiu mieszczącym się w jego domu w Kalifornii.
Frusciante dołączył do Red Hot Chili Peppers w 1988 roku, w wieku 18 lat[3]. Po roku wydał wraz z zespołem pierwszy album, Mother’s Milk. Następny album grupy – Blood Sugar Sex Magik stał się ważnym momentem w historii zespołu i dużym sukcesem komercyjnym. Frusciante został przytłoczony dużą popularnością jaka spadła na zespół i opuścił formację w 1992 roku. Stał się samotnikiem i uzależnił się od narkotyków: heroiny i kokainy. W tym czasie wydał dwa albumy: Niandra Lades and Usually Just a T-Shirt (1994) i Smile from the Streets You Hold (1997). W 1998 roku zakończył kurację odwykową i wrócił do Red Hot Chili Peppers, by nagrać z grupą album Californication, który okazał się największym sukcesem komercyjnym w historii zespołu[4][5][6]. Przez kolejne dziesięć lat nagrał z grupą albumy By the Way (2002) i Stadium Arcadium (2006), jednak w 2009 opuścił formację, by poświęcić się karierze solowej. W 2019 roku po dziesięcioletniej przerwie od grania w Red Hot Chili Peppers, gitarzysta powrócił do zespołu, z którym w późniejszym czasie wydał kolejne dwa albumy – Unlimited Love (2022) oraz Return of the Dream Canteen (2022). Frusciante został dwukrotnie umieszczony na liście 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone, w 2003 roku (18. miejsce) i 2011 (72. miejsce).
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie Dalley