Back جون ويزلي هاردين Arabic جون ويزلى هاردين ARZ John Wesley Hardin Czech John Wesley Hardin Danish John Wesley Hardin German John Wesley Hardin English John Wesley Hardin Spanish جان وسلی هاردین Persian John Wesley Hardin Finnish John Wesley Hardin French
John Wesley Hardin (ur. 26 maja 1853 w Bonham w hrabstwie Fannin w Teksasie, zm. 19 sierpnia 1895 w El Paso w Teksasie) – amerykański bandyta i rewolwerowiec, także prawnik, wykształcenie zdobył w czasie odbywania wieloletniej kary więzienia. Był jednym z najsłynniejszych zabójców w historii Dzikiego Zachodu. Znakomity pokerzysta – utrzymywał się głównie z gry w karty.
Do legendy przeszła jego sprawność strzelecka (obok Dzikiego Billa Hickoka uważany jest za najlepszego rewolwerowca). Gdy w 1877 został aresztowany przez Texas Rangers, poproszono go o zademonstrowanie swoich umiejętności. Kapitan Jim Gillett twierdził, że widowisko było fenomenalne. Hardin, jak większość słynnych rewolwerowców, wypracował sobie własny sposób strzelania i wydobywania broni (na tym przede wszystkim polegała szybkość strzału). Nosił kamizelkę wykonaną z miękkiej cielęcej skóry, w którą z przodu wszyte były dwie kieszenie. W nich znajdowały się dwa sześciostrzałowe rewolwery, skierowane kolbami do siebie. Pozwalało to wprowadzić w błąd przeciwnika, który widząc Hardina z ramionami skrzyżowanymi na piersiach, nie przypuszczał by ten mógł szybko wyciągnąć broń, zazwyczaj noszoną przy biodrach.
Poszukiwany przez prawo – był jednocześnie dla wielu teksańczyków symbolem oporu przeciwko krwawemu jankeskiemu reżimowi po wojnie secesyjnej. W tym kontekście przedstawił go m.in. Bob Dylan w piosence John Wesley Harding. Przez Jankesów z kolei przedstawiany jest jako szczególnie brutalny morderca, w większości jednak są to zarzuty nieprawdziwe. Przed sądem nie udowodniono mu, mimo starań, żadnych zabójstw nie sprowokowanych[potrzebny przypis].
W 1896, w rok po śmierci Hardina, wydano jego autobiografię: The Life of John Wesley Hardin as Written by Himself.