John William Waterhouse

Ten artykuł od 2023-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

John William Waterhouse

Data i miejsce urodzenia	6 kwietnia 1849 r. Rzym
Data i miejsce śmierci	10 lutego 1917 r. Londyn
Narodowość	Anglik
Dziedzina sztuki	malarstwo
Multimedia w Wikimedia Commons

John William Waterhouse (ur. 6 kwietnia 1849 r. w Rzymie, zm. 10 lutego 1917 r. w Londynie) – malarz brytyjski. Przedstawiciel neoklasycyzmu i prerafaelita, znany szczególnie z portretów kobiecych postaci mitycznych i literackich.

Kiedy miał pięć lat, jego rodzina przeniosła się z Rzymu do Londynu. Początkowo malarstwa uczył go ojciec William Waterhouse. Od 1870 roku studiował w londyńskiej Królewskiej Akademii Sztuki (The Royal Academy of Arts).

W 1874 podczas Letniej Wystawy organizowanej przez Royal Academy wystawił będący klasyczną alegorią obraz Sleep and His Half-Brother Death, który spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem. Odtąd wystawiał tam swe obrazy corocznie aż do śmierci w 1917. W 1895 został członkiem Akademii Królewskiej.

Najbardziej znany obraz artysty to The Lady of Shalott, przedstawiający jedną z bohaterek legendy o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu – Elaine z Astolat, która unosząc się na łodzi, umarła z żalu wskutek nieodwzajemnionej miłości do Lancelota.

• 
  The Lady of Shalott, 1888
• 
  Sleep and His Half-brother Death, 1874
• 
  Diogenes z Synopy, 1882
• 
  Ofelia, 1889
• 
  Hylas i nimfy, 1896
• 
  Syrena, ok. 1900