Jozue

Ten artykuł dotyczy postaci biblijnej. Zobacz też: Jozue (ujednoznacznienie).

Jozue

Występowanie	Księga Wyjścia Księga Liczb Księga Powtórzonego Prawa Księga Jozuego Księga Sędziów 1 Księga Kronik Mądrość Syracha 1 Księga Machabejska
Rodzina
Ojciec	Nun
Multimedia w Wikimedia Commons

Jozue, Jeszua, Jezus, hebr. יְהוֹשׁוּעַ – „Jahwe to wybawienie", cs. Prawiednyj Iisus Nawin, praotiec^[1] – postać biblijna, bohater Księgi Jozuego, sędzia starożytnego Izraela, symbol nieugiętości i wierności, święty katolicki, prawosławny, ormiański i koptyjski^[2].

Jozue był synem Nuna (Nona) z plemienia Efraima. Urodził się w Egipcie podczas niewoli egipskiej. Jego pierwotne imię to Ozeasz (Hoszea) hbr. הוֹשֵׁעַ - „Jahwe wybawił", imię Jozue nadane mu zostało przez Mojżesza^[3]. Po śmierci Mojżesza został przywódcą Izraelitów, wprowadził ich do ziemi Kanaan i podbił ją. Żył 110 lat. Po jego śmierci rozpoczął się trudny czas dla ludu Izraela.