| |||
Dyscyplina | |||
---|---|---|---|
Organizator | |||
Szczegóły turnieju | |||
Gospodarz | |||
Otwarcie |
28 maja 2013 | ||
Zamknięcie (finał) |
9 czerwca 2013 | ||
Liczba drużyn |
8 | ||
Liczba aren |
4 (w 3 miastach) | ||
I miejsce | |||
II miejsce | |||
III miejsce | |||
Statystyki turnieju | |||
Liczba meczów |
16 | ||
Najwięcej punktów |
| ||
Najwięcej przyłożeń |
| ||
Strona internetowa |
Junior World Rugby Trophy 2013 – szósty turniej z cyklu Junior World Rugby Trophy rozegrany pomiędzy 28 maja a 9 czerwca 2013 roku w chilijskim mieście Temuco. Były to międzynarodowe zawody narodowych drużyn rugby union organizowane pod auspicjami IRB dla zawodników do 20 roku życia niższe rangą od rozgrywanych w tym samym roku IRB Junior World Championship.
W lipcu 2012 roku IRB wyznaczyła gospodarzy kolejnych dwóch turniejów – Chile w 2013 oraz Hongkong w 2014 roku[1]. W grudniu 2012 roku ogłoszono, że miastem, w którym odbędą się zawody, będzie Antofagasta, ustalono jednocześnie arenę i ramy czasowe turnieju, a także potwierdzono system rozgrywek[2]. Podział na grupy oraz wstępny terminarz zostały ogłoszone w styczniu 2013 roku[3][4]. Sędziowie zawodów zostali wyznaczeni 1 marca[5][6]. Na początku maja ogłoszono, iż po wycofaniu się Antofagasty turniej zorganizuje Temuco[7]. W połowie miesiąca ustalono nowy terminarz rozgrywek oraz cztery areny: Estadio Germán Becker i boisko Universidad de La Frontera w samym Temuco oraz stadiony miejskie w okolicznych Freire i Pitrufquén[8][9].
W rozgrywkach wzięło udział osiem reprezentacji, podzielonych na dwie grupy po cztery drużyny: gospodarze, Japonia (ARFU)[10], Namibia (CAR)[11], Tonga (FORU), Kanada (NACRA), Urugwaj (CONSUR)[12], Portugalia (FIRA-AER)[13] oraz spadkowicze z JWC 2012 – Włochy[14].
W zawodach triumfowała reprezentacja Włoch uzyskując prawo występu na mistrzostwach świata juniorów w roku następnym[15][16]. Najwięcej punktów zdobył Kanadyjczyk Shane O'Leary, w klasyfikacji przyłożeń z ośmioma zwyciężył zaś reprezentant Japonii, Kai Ishii[17].
Na stadionach pojawiło się łącznie około 35 tysięcy widzów[18].