![]() | |
Pseudonim |
Leslie Cool |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Pochodzenie |
holenderskie |
Data i miejsce śmierci | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() |
Jurriaan Andriessen (ur. 15 listopada 1925 w Haarlemie[1][2], zm. 23 sierpnia 1996 w Hadze[3]) – holenderski kompozytor.
Syn Hendrika[1]. Ukończył (1947) konserwatorium w Utrechcie, gdzie uczył się kompozycji u swojego ojca[1][2], dyrygentury u Willema van Otterloo oraz gry na fortepianie u Gerarda Hengevelda i André Jurresa[1]. W 1947 roku przez kilka miesięcy przebywał w Paryżu, gdzie uczył się muzyki filmowej[1][2] u Oliviera Messiaena[3]. Od 1949 do 1951 roku przebywał w Stanach Zjednoczonych, gdzie brał udział w letnich kursach muzycznych w Berkshire Music Center w Tanglewood u Aarona Coplanda i Siergieja Kusewickiego[1]. W latach 1951–1953 kontynuował edukację we Włoszech i RFN[1][2].
Występował jako dyrygent i wykonawca, najczęściej z własnymi utworami orkiestrowymi i fortepianowymi[1]. Od 1957 roku współpracował z towarzystwem teatralnym De Haagse Comedie[1]. Prowadził również własny zespół jazzowy, z którym występował pod pseudonimem Leslie Cool[1]. Był twórcą eklektycznym[3]. Skomponował m.in. 8 symfonii[2][3], dwie opery (Kalchas 1959 i Het zwarte blondje 1964), utwory fortepianowe, muzykę kameralną, muzykę teatralną i filmową[2]. Do muzyki z jego Berkshire Symphonies (1949) George Balanchine skomponował balet Jones Beach[2].
Był odznaczony krzyżami kawalerskimi Orderu Oranje-Nassau (1972) oraz tajskiego Orderu Słonia Białego (1960)[4], który otrzymał za skomponowaną z okazji wizyty państwowej króla Tajlandii rapsodię symfoniczną Thai[5].
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie encmuz
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie harvard
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie penguin
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie bingo
<ref>
. Brak tekstu w przypisie o nazwie donemus