Justin Broadrick, 2009 | |
Pseudonim |
JKB, JKFlesh |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Instrumenty | |
Gatunki |
grindcore, ambient, industrial, industrial metal, noise, rock eksperymentalny, shoegaze drone doom, post-rock, hip-hop |
Zawód | |
Aktywność |
od 1985 |
Wydawnictwo |
Earache Records, Capsule, Sub Rosa, The End Records, Hidden Hive, Situation Two, Caroline Records, Pathological Records, Sentrax, Virgin, Virgin |
Zespoły | |
Napalm Death (1985-1987) Head of David (1987-1988) Godflesh (1988-2002, od 2009) Final (od 1993) Techno Animal (1991-2001) Jesu (od 2003) |
Justin Karl Broadrick (ur. 15 sierpnia 1969 w Birmingham), znany również jako JKB, JKFlesh – brytyjski muzyk kompozytor i instrumentalista. Broadrick jest muzykiem grającym na gitarze i perkusji, w swej twórczości stosuje także automat perkusyjny. Ponadto jest wokalistą, autorem tekstów piosenek jak też zajmuje się remiksowaniem i nagrywaniem utworów przy powstających produkcjach muzycznych.
Justin Broadrick jest współtwórcą debiutanckiej płyty pt. Scum (1987) grupy Napalm Death[1].
Broadrick jest założycielem formacji Final, Jesu oraz współzałożycielem Head of David i Godflesh i to dzięki tej ostatniej grupie zdobył popularność. Znany jest też z działalności w grupie Billa Laswella - Painkiller oraz w projekcie Scorn[2]. Artysta współpracował także z Jarboe, niegdyś wokalistką nowo falowej grupy Swans, czego efektem jest zarejestrowany album pod nazwą J2 (2008)[3]. Podczas prac nad kilkoma albumami Godflesh oraz przy projekcie Jesu Broadrick do współpracy również zaprosił perkusistę Teda Parsonsa (będącego członkiem: Swans, Killing Joke, Prong).
Justin Broadrick w latach późniejszych działalności artystycznej ponownie zetknął się z dwoma kolegami z grupy Napalm Death, którzy również zainteresowali się muzyką elektroniczną i rockiem eksperymentalnym, do nich należą Nick Bullen i Mick Harris. Współpracowali oni w projektach muzycznych: Scorn, Jesu, Final i Painkiller[4][2].
Broadrick otrzymał także propozycję dołączenia do takich zespołów jak Faith No More i Danzig, jednakże ofertę odrzucił[5].