Kabel krosowy, kabel krosowniczy (ang. patch cord, patch cable, cross cable) – krótki przewód służący do przesyłania sygnałów elektrycznych lub optycznych. Najczęściej jest on kojarzony z sieciami komputerowymi w topologii gwiazdy opartymi na okablowaniu typu skrętka, która posiada zakończenia przewodów we wtyczce 8P8C typu A lub B. Jednak coraz częściej używa się optycznych kabli krosowych (światłowodów) służących do łączenia sieciowego osprzętu optycznego, ale także do łączenia urządzeń audio/wideo.
Najczęściej kablem krosowym określa się gotowy przewód o znormalizowanej długości (½, 1, 2, 3, 5 m) zakończony z obu stron końcówkami (zwykle wtykami) zgodnymi z technologią, dla której został przygotowany:
Kable krosowe wykorzystywane są w szafach krosowniczych do łączenia elementów aktywnych (przełączników, routerów) i pasywnych (koncentratorów, paneli krosowniczych) sieci komputerowych oraz do podłączania komputerów osobistych (PC) do gniazd sieci lokalnej.
Przewód krosowy optyczny – są to zazwyczaj dwa włókna światłowodowe, we wzmocnionej oprawie (światłowód → akryl → I izolacja PVC → Włókno szklane lub kevlar → II izolacja PVC). Obecnie na rynku można otrzymać znormalizowane długości patchcordów, ale także wedle potrzeb odbiorcy. Przewód krosowy optyczny stosowany jest najczęściej do łączenia przełączników światłowodowych i zakończeń kabla światłowodowego w celu podłączenia konwertera. W przypadku sieci światłowodowych nie ma jednego standardu używanych wtyczek, jedynie przewagę zyskują złącza SC/PC (niebieskie) i SC/APC (zielone), a ostatnio LC (beżowe). Najpopularniejsze złącza stosowane w przewodach krosowych optycznych to:
Przewody krosowe różnią się przede wszystkim sposobem transmisji światła w rdzeniu światłowodu. W oparciu o to kryterium wyróżnia się patchcordy[1]: