Kabel koncentryczny (ang. coaxial cable, zwany także kablem współosiowym) – rodzaj kabla elektrycznego składający się z wewnętrznego przewodnika otoczonego współosiowym przewodzącym przewodnikiem, pełniącym rolę ekranu. Przewodniki oddzielone są dielektrykiem, często przewodnik zewnętrzny też jest powleczony dielektrykiem.
Określenie „koncentryczny” odnosi się do wspólnej osi geometrycznej wewnętrznego przewodnika i zewnętrznej osłony. Kabel koncentryczny został wynaleziony przez angielskiego inżyniera i matematyka Olivera Heaviside’a, który opatentował go w 1880 roku[1].
Kabel koncentryczny różni się od innych kabli osłonowych, ponieważ wymiary kabli są kontrolowane, aby zapewnić precyzyjny, stały odstęp między przewodnikami, który jest niezbędny do skutecznego działania jako linii transmisyjnej.