![]() | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Historia | |
Prototypy |
1891 |
Produkcja |
1892–1945 |
Wyprodukowano |
ok. 3 mln. |
Dane techniczne | |
Kaliber |
6,5 mm, 7,35 mm, 7,92 mm |
Nabój |
6,5 × 52 mm, 7,35 × 51 mm, 7,92 × 57 mm |
Magazynek |
pudełkowy, 6 nab. |
Wymiary | |
Długość |
1295 mm (M91) |
Długość lufy |
780 mm (M91) |
Masa | |
broni |
3,80 kg (M91) |
Inne | |
Prędkość pocz. pocisku |
701 m/s – 755 m/s |
Zasięg maks. |
600 m |
Zasięg skuteczny |
200 – 300 m |
Carcano Mod. 91 – seria włoskich karabinów powtarzalnych zaprojektowanych przez Salvatore Carcano. Pierwszym był zaprojektowany w 1890 roku karabin przyjęty do uzbrojenia armii włoskiej w 1891 pod nazwą Model 91 (M91). Produkowane były w latach 1891–1945, w wersji jako karabin i karabinek stanowiły podstawową broń w armii włoskiej w czasie I i II wojny światowej.
W literaturze angielskojęzycznej, szczególnie amerykańskiej, często można spotkać się z nazwą „Mannlicher-Carcano”. Jest ona związana z konstrukcją magazynka karabinów skonstruowanych przez Salvatore Carcano. O ile konstruując zamek wzorował się on na karabinach braci Paula i Wilhelma Mauserów, to magazynek ładowany przy pomocy ładowników jest wzorowany na magazynkach karabinów Ferdinanda Mannlichera.
Mod. 91 używał nowo opracowanych naboi kalibru 6,5 × 52 mm. W 1938 zaprojektowaną odmianę tej broni jako karabinek z amunicją 7,35 × 51 mm (M38), jednak w 1940 powrócono do kalibru 6,5 mm, a karabiny M38 przebudowano przystosowując do zasilania amunicją 6,5 mm (wersja M91/38).
W 1941 powrócono do produkcji Carcano w długiej wersji karabinowej, nieco jednak krótszej niż oryginalny M91 – ta wersja była znana jako M91/41.
W 1945 po zakończeniu II wojny światowej włoska armia przyjęła na uzbrojenie amerykańskie karabiny M1 Garand, a większość niepotrzebnych już karabinów i karabinków Carcano została sprzedana do Stanów Zjednoczonych.
Z karabinu Carcano M91/38 (z numerem seryjnym C2766) Lee Harvey Oswald miał zastrzelić prezydenta Kennedy’ego 22 listopada 1963.